Waarom ik jou kan helpen

Mijn naam is Remco Groenewegen. Ik ben 32 jaar oud en woon in Amsterdam.
Inmiddels coach ik 4,5 jaar jongeren en jongvolwassenen met een arbeidsbeperking en/of een afstand tot de arbeidsmarkt naar werk en ook op de werkplek. Tijdens deze periode heb ik verschillende trainingen gedaan op het gebied van coaching en rouw en verlies. Inmiddels ben ik NOBCO en NOLOC geregistreerd coach. Maar mijn werkelijke leerschool gaf het leven mij.

Op jonge leeftijd werd ik er al mee geconfronteerd dat het leven niet vanzelfsprekend is. Toen ik 6 jaar oud was werd mijn moeder gediagnosticeerd met borstkanker. Hoewel ik op die leeftijd nog niet alles volledig mee kreeg, voelde ik spanning en verdriet in ons gezin. De situatie van mijn moeder is lange tijd stabiel geweest, maar op mijn 16de levensjaar kregen wij te horen dat de kanker weer terug was en was uitgezaaid. Wat kun je doen als 16-jarige aan iets dat je niet in eigen hand hebt? Na aantal jaren met veel negatieve gedachten en onzekerheid over mezelf en het leven, gebeurde het onwaarschijnlijke: mijn vader overleed plotseling.

Ineens weg, geen vaarwel, geen waarschuwing, gewoon weg. Totaal in verwarring bleef ik achter. Na een aantal jaar besloot ik samen met mijn moeder, dat ik over mijn angsten, problemen en rouw moest gaan praten. Dit heeft mij destijds erg geholpen. Ik begon een aantal jaar na het overlijden van mijn vader weer rustig de positieve kanten van het leven te zien.  Maar vanaf mijn 22^ste kwam ik weer langzaam in een neerwaartse spiraal toen mijn moeder zieker en zieker werd. Gelukkig heb ik in de periode na het overlijden van mijn vader veel mooie en toepasbare handvatten gekregen om mij beter te verhouden tegenover deze heftige situaties.

Na een periode van steeds intensievere mantelzorg, is mijn moeder overleden toen ik 25 jaar was. Het overlijden van een ziek iemand zie je aankomen en daar kun je enigszins mentaal naar toe leven. Maar op het moment dat iemand daadwerkelijk overlijdt kun je je niet voorbereiden. Wederom iemand weg. De twee belangrijkste mensen in mijn leven, de twee basispilaren, mijn veiligheid, mijn ouderlijk huis. Weg. En wat nu?

Door deze ervaringen zijn mijn interesses steeds meer komen te liggen op persoonlijke ontwikkeling, psychologie en hoe ik mijn eigen verlies het beste kon dragen en vorm kon geven.  Mijn missie is heel duidelijk geworden: ik wil jongeren en jongvolwassenen helpen die te maken hebben met rouw- en verlieservaringen. Ik heb duidelijk gezien wat ik miste gedurende mijn eigen proces. Ik had zo’n behoefte om met iemand te praten die mij écht begreep, dit wil ik graag aanbieden .

Praten over je verdriet, delen met iemand die je werkelijk begrijpt en handvatten krijgen om beter met het verlies om te leren gaan, kan ik je bieden. Ik ben ervan overtuigd dat door mijn ervaring met zowel een plotseling overlijden als een overlijden na een lang ziekteproces, ik goed weet waar jij je ongeveer bevindt, op welke plek jij (vast) zit en welke handvatten jij nodig hebt om hiermee om te gaan.

Samen wil ik met jou ontdekken wat het best voor jou werkt om met jouw verdriet om te leren gaan. Ervaring, kennis en het écht kunnen inleven in jouw situatie is niet uit een studieboek te halen. Mijn verliesverhalen ervaar ik dan ook als een meerwaarde in mijn werk.

Ben jij klaar om weer in je eigen kracht te komen, met je verlies leren omgaan en dit beter te leren dragen en te integreren in je leven? Neem dan contact met mij op via het contactformulier.